Leo Mullink 45 jaar in dienst

45 jaar bij hetzelfde bedrijf werken? Dat kun je je misschien niet eens voorstellen. Toch is het voor Leo Mullink de normaalste zaak van de wereld. Al 45 jaar wordt Takkenkamp versterkt door Leo. In juli vierde hij het bijzondere 45-jarige jubileum. Trots als we zijn op onze medewerkers, vonden we het hoog tijd om eens met Leo in gesprek te gaan en hem te vragen hoe hij de afgelopen 45 jaar bij Takkenkamp heeft ervaren.

Leo, veel mensen zullen je via Takkenkamp wel kennen, maar voor de mensen die niet weten wie je bent: kun je jezelf even voorstellen?

‘Ik ben Leo Mullink. Ik woon in Zelhem, zelfs maar op een kilometer afstand van kantoor. Lopend ga ik niet, want ik heb mijn auto nodig voor mijn werk. 31 juli ben ik 63 geworden. 45 jaar geleden ben ik op die datum begonnen bij Takkenkamp.’

Je bent niet begonnen in de functie die je nu vervult (werkvoorbereider/projectleider), maar als voeger, hoe was dat?

Bij Takkenkamp kwam een plek vrij en via een kameraad (Eddy Takkenkamp) kon ik een keer mee om te kijken of het wat voor mij was. Het bedrijf bestond toen nog maar uit zes mensen, allemaal voegers. Toen al behoorde Takkenkamp tot de groteren van Nederland, want de meeste voegbedrijven bestonden alleen uit bijvoorbeeld vader en zoon.

Ik had nog helemaal geen ervaring in de bouw, zat daarvoor zelf in de metaal maar daar verdiende ik heel weinig en het was eentonig werk. Toen ik de eerste keer een week mee mocht lopen werd gezegd: jij hebt het in de vingers, dat komt wel goed. En zo ging ik aan de slag. Geweldige tijden! Ik werd toentertijd aangenomen door Jan Takkenkamp, inmiddels maak ik al de derde generatie mee die het bedrijf runt: Rick.

Het verdiende goed, was leuk werk en al doende leerde ik het vakmanschap. Vroeger was het heel anders. Je liep eerst minimaal een jaar mee met een lintvoeger om mee te kijken. Je was een soort opperjongen, je moest specie maken, aanbrengen, stootvoegjes doen en leren, leren, leren. Tegenwoordig gaat het wel een stuk sneller. Vroeger was er meer tijd voor het uitvoerig leren van een vak.

Ik ben 20 jaar voeger geweest, maar op een gegeven moment kon mijn lichaam niet meer. Een meniscusoperatie, problemen met mijn schouder en daarna met mijn rug. Op dat moment was Takkenkamp zo aan het groeien, dat er een uitvoerder nodig was. Zo ben ik daar eigenlijk ingerold.

Je hebt in al die jaren veel veranderingen in het bedrijf meegemaakt omdat Takkenkamp alleen maar groeide, wat is je daarbij het meest bijgebleven?

Dat wij als Takkenkamp altijd voorop liepen én nog steeds lopen in alle ontwikkelingen. Ik weet nog toen wij als eerste bij een project ook de voegen gingen uithakken. Daarvoor was het allemaal nieuwbouw waar we moesten voegen. Iedereen zei toen: daar heb je toch niets aan, nieuwbouw is toch genoeg? Maar wij gingen echt met de hand met moker en bijtel oud voegwerk uithakken. Daarmee waren wij de eerste. En zo kan ik veel voorbeelden noemen. Takkenkamp denkt altijd vooruit en wil blijven ontwikkelen, ook al gaat het op dat moment prima. Toen wij als gevelbedrijf Feenstra Isolatie (nu Takkenkamp Isolatie) overnamen, werd ook gezegd: zou je dat nu wel doen? Maar op dit moment kunnen wij wel door die innovatie een totaalpakket aanbieden aan zakelijke en particuliere klanten. Wij kijken naar de hele buitenschil van woningen en gebouwen. Daar ben ik trots op!

45 jaar bij dezelfde werkgever is tegenwoordig uniek, wat maakt het dat je het zo lang ‘volhoudt’ bij één bedrijf?

Dat heeft met meerdere dingen te maken. Op dit moment vind ik mijn werk erg leuk omdat het heel afwisselend is. Ik kom bij hele diverse projecten, in het verleden hebben we zelfs het privékasteeltje van prinses Beatrix gerenoveerd. En gisteren was ik nog bij een TBS kliniek die gerenoveerd moet worden. Ik leer zoveel verschillende mensen kennen door mijn werk, normaal zou je daar nooit mee in gesprek komen. Dat vind ik het allermooist. En daarbij is dit natuurlijk veel afwisselender dan hele dagen in de fabriek zoals in de metaalbranche, dat was mijn eerste werk.

Mijn functie verandering heeft er natuurlijk ook wel aan bijgedragen dat ik het zo lang heb kunnen doen. Als ik al die tijd voeger was geweest, had ik het geen 45 jaar vol gemaakt. Dat was te zwaar voor mijn lichaam.

Wat zou je mensen die nu willen starten in de bouw willen meegeven?

De bouw trekt absoluut weer aan! En als je het vergelijkt met de tijd waarin ik ben begonnen, dan heeft de bouwbranche veel positieve veranderingen doorgemaakt. Beter materiaal, machines en andere middelen. Je hoeft niet alles zelf te doen zoals vroeger, met moderne innovaties is het werk in de bouw aantrekkelijk en lang vol te houden!

Over vier jaar gaat Leo met welverdiend pensioen. Maar hele dagen thuis zitten? Daar moet hij niet aan denken. Hij wil bezig zijn, werken en toegevoegde waarde leveren.

Leo: bedankt voor je inzet, energie en vakmanschap. Op nog mooie jaren!